Επιτηρήσεων συνέχεια - Day 3

Εν μισή μέρα τούτη. Έχω μόνο μια επιτήρηση το πρωί. Συνήθως η όρεξη για να γράψω εν το απόγευμα που μου έρκετουν αλλά θα το προσπαθήσω. Είχε φάση που εδημοσίευσα τα ποστ εψές και εκοιμήθηκα και μέχρι να ξυπνήσω λόγω της διαφοράς της ώρας είχα και comments.

Λοιπόν, το παιδί με τις παντόφλες επέστρεψε , σκηνικό το ίδιο. Γράφει το τελευταίο μάθημα προς το παρόν είπε μου. Θέλω πάρα πολλά να τον ρωτήσω για τις παντόφλες. Έχω και αποδεικτικά στοιχεία. Σπουδαία επιτηρήτρια είμαι, ό,τι να ΄ναι ενώ ο άλλος γράφει.

Anw, είμαι ανοικτό βιβλίο τελικά για τον ψηλό μου. Εν μπορώ εύκολα να του κρυφτώ. Χτες μετά το σεμινάριο που είχα, εμίλησα με την καθηγήτριά μου γιατί ήθελα την γνώμη της για ένα θέμα. Αποφάσισα να μην το συζητήσω ακόμα με τον ψηλό αλλά να περιμένω να το μιλήσουμε από κοντά. Σε λίγες μέρες θα είμαι Κύπρο αφού. Μετά από την συζήτηση με την καθηγήτρια ήμουν σε ένταση γιατί έδειξε μου πολλούς παράγοντες που πρέπει να λάβω υπόψην μου και δεν τους είχα σκεφτεί. Η απόφαση μου (αν τα καταφέρω φυσικά) σημαίνει και άλλη απόσταση και ακόμα πιο φορτωμένο πρόγραμμα για μένα. Τούτο δυσκολεύει αρκετά τη σχέση μας, γιατί όταν αποφασίσαμε να το ξαναπροσπαθήσουμε ήταν με την προϋπόθεση ότι η απόσταση θα ήταν για λίγο, 6 μήνες το περισσότερο - τούτο το λίγο ακούγεται περίεργο αλλά μπροστά στα τόσα χρόνια οι 6 μήνες φαίνονται λίγο. Στο θέμα μου. Ήμουν σε περίεργη φάση και είπα ότι δεν ήθελα να του μιλήσω έτσι γιατί θα καταλάβει ότι δεν είμαι τέλεια καλά και θα με ρωτά τι έχω και τι να του πω; Απόφάσισα να πάω γυμναστήριο. Έσπασα και το ρεκόρ μου σε συνεχόμενο τρέξιμο στο δρόμο και επέστρεψα πιο ήρεμη. Αλλά εκατάλαβε με πάλε!!!! Έριξα το στο ότι ήμουν λίγο κουρασμένη και σιγά σιγά αλλάξαμε θέμα. 

Τελικά ακόμα και με τόσα χιλιόμετρα ανάμεσά μας, μέσα από την οθόνη του υπολογιστή μπορεί ακόμα να με διαβάσει. 

Ξέρω, είναι λίγο περίεργα όλα αλλά είναι η πραγματικότητα της σχέσης από απόσταση.