Η τύχη μου εν απίστευτη μιλούμε! Είμαι καθ´ οδόν για το αεροδρόμιο underground, τρένα κτλ. Έφαα και χαλάζι! Ενώ ήταν μια χαρά ο καιρός απλά λίο κρυαδούα εξεκίνησε το χαλάζι. Anw, βρίσκω μια θέση στο τελευταίο τρένο της διαδρομής, κάθουμαι και ήταν μια κοπέλα απέναντι μου, τραπεζάκι στη μέση μας. Με το που κάθομαι αφήνει το ipad και επροσπαθούσε να μετακινήσει τη βαλίτσα της πάνω στο τραπεζάκι για να μην είναι μπροστά μου. Και τι να δω; Ένα σκυλάκι!!!! Χαριτωμένο μεν αλλά φοούμαι τα πάρα πολλά. Παλιά άλλασα πλευρά στο δρόμο άμα έβλεπα σκύλο, τελευταίως μαθαίνω να μπορώ να περάσουν που δίπλα μου. Ίσως επειδή εν πιο ήρεμοι και εκπαιδευμένοι οι πιο πολλοί σκύλοι δαμέ. Αρκεί να μην με μυριστούν ή να πηδήσουν πάνω μου.
Ένα ψιλοπανικό έπαθα τον η αλήθεια. Λέω εντάξει για να το φέρει δαμέ σημαίνει εν ήσυχο. Όπως τα εσκέφτουμουν τούτα εμφανίζεται και δεύτερο!! Έμεινα τα. Λέω της κοπέλας φοούμαι εν θα πεταχτούν έννε; Είπε μου όι. Εντάξει λέω light blue θα αντέξεις, θα καταπολεμήσεις την φοβία σου. Επιέναν μόνο πανω της κάποτε με την σειρά κάποτε και τα 2 μαζί για να τα αγκαλιάσει και να τους δώσει σημασία. Έκαμνε και διακρίσεις η κοπέλα γιατί το ένα εσουμάλιζε το παραπάνω που το άλλο.
Περήφανα δηλώνω ότι έμεινα εκεί για όλη την διαδρομή!
Και... There is no place like home, επειδή το δημοσιεύω από σπίτι!
Saturday, April 27, 2013
Thursday, April 25, 2013
Επιτηρήσεων συνέχεια - Day 3
Εν μισή μέρα τούτη. Έχω μόνο μια επιτήρηση το πρωί. Συνήθως η όρεξη για να γράψω εν το απόγευμα που μου έρκετουν αλλά θα το προσπαθήσω. Είχε φάση που εδημοσίευσα τα ποστ εψές και εκοιμήθηκα και μέχρι να ξυπνήσω λόγω της διαφοράς της ώρας είχα και comments.
Λοιπόν, το παιδί με τις παντόφλες επέστρεψε , σκηνικό το ίδιο. Γράφει το τελευταίο μάθημα προς το παρόν είπε μου. Θέλω πάρα πολλά να τον ρωτήσω για τις παντόφλες. Έχω και αποδεικτικά στοιχεία.Σπουδαία επιτηρήτρια είμαι, ό,τι να ΄ναι ενώ ο άλλος γράφει.
Λοιπόν, το παιδί με τις παντόφλες επέστρεψε , σκηνικό το ίδιο. Γράφει το τελευταίο μάθημα προς το παρόν είπε μου. Θέλω πάρα πολλά να τον ρωτήσω για τις παντόφλες. Έχω και αποδεικτικά στοιχεία.
Anw, είμαι ανοικτό βιβλίο τελικά για τον ψηλό μου. Εν μπορώ εύκολα να του κρυφτώ. Χτες μετά το σεμινάριο που είχα, εμίλησα με την καθηγήτριά μου γιατί ήθελα την γνώμη της για ένα θέμα. Αποφάσισα να μην το συζητήσω ακόμα με τον ψηλό αλλά να περιμένω να το μιλήσουμε από κοντά. Σε λίγες μέρες θα είμαι Κύπρο αφού. Μετά από την συζήτηση με την καθηγήτρια ήμουν σε ένταση γιατί έδειξε μου πολλούς παράγοντες που πρέπει να λάβω υπόψην μου και δεν τους είχα σκεφτεί. Η απόφαση μου (αν τα καταφέρω φυσικά) σημαίνει και άλλη απόσταση και ακόμα πιο φορτωμένο πρόγραμμα για μένα. Τούτο δυσκολεύει αρκετά τη σχέση μας, γιατί όταν αποφασίσαμε να το ξαναπροσπαθήσουμε ήταν με την προϋπόθεση ότι η απόσταση θα ήταν για λίγο, 6 μήνες το περισσότερο - τούτο το λίγο ακούγεται περίεργο αλλά μπροστά στα τόσα χρόνια οι 6 μήνες φαίνονται λίγο. Στο θέμα μου. Ήμουν σε περίεργη φάση και είπα ότι δεν ήθελα να του μιλήσω έτσι γιατί θα καταλάβει ότι δεν είμαι τέλεια καλά και θα με ρωτά τι έχω και τι να του πω; Απόφάσισα να πάω γυμναστήριο. Έσπασα και το ρεκόρ μου σε συνεχόμενο τρέξιμο στο δρόμο και επέστρεψα πιο ήρεμη. Αλλά εκατάλαβε με πάλε!!!! Έριξα το στο ότι ήμουν λίγο κουρασμένη και σιγά σιγά αλλάξαμε θέμα.
Τελικά ακόμα και με τόσα χιλιόμετρα ανάμεσά μας, μέσα από την οθόνη του υπολογιστή μπορεί ακόμα να με διαβάσει.
Ξέρω, είναι λίγο περίεργα όλα αλλά είναι η πραγματικότητα της σχέσης από απόσταση.
Wednesday, April 24, 2013
Ο ψηλός μου
Εγνώρισα τον πριν 8,5 χρόνια (ουάου τωρά που τα μέτρησα εν
πολλά!). Έκαμε μου ένα κλικ. Έμεινε ως εκεί όμως η φάση για καιρό. Ξαφνικά
εβρεθήκαμε να μιλούμε στο τηλέφωνο, στα μηνύματα κάθε μέρα, να μου γίνεται
απαραίτητος, να τον ερωτεύομαι. Κάτι μήνες μετά ήμασταν μαζί. Και λίγο μετά
μπήκε η απόσταση στην εξίσωση και δεν έφυγε ποτέ. Στρατός, σπουδές και πάει
λέγοντας. Και μεις πάντα εκεί, στα δύσκολα, στα εύκολα μαζί, ζώντας την κάθε
στιγμή στο κοντά και ξαναζώντας την κάθε στιγμή στο μακριά.
Αντέξαμε για καιρό μέχρι πριν ενάμιση χρόνο περίπου που αποφασίσαμε να το τελειώσουμε. Όχι γιατί δεν αγαπούσαμε ο ένας τον άλλο αλλά γιατί δεν ήταν το ίδιο πια. Λόγω του τρόπου που χωρίσαμε και επειδή οι φίλοι μας ήταν κοινοί κάθε φορά που ήμασταν στην Κύπρο και οι δύο τον έβλεπα. Και έτσι κρατήσαμε επαφή. Μετά από κάποιους μήνες λόγω διάφορων παραγόντων άλλαξε. Ηρέμησε. Και έγινε ξανά ο άνθρωπος που είχα γνωρίσει και ερωτευτεί τόσο πολύ. Σιγά-σιγά ξαναήρθαμε κοντά και αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε ξανά, παρόλο που η απόσταση παραμένει ακόμα στην εξίσωση.
Τον εμπιστεύομαι απόλυτα. Ξέρω ότι δεν θα κάνει κάτι γνωρίζοντας ότι θα με πληγώσει. Είναι ευγενικός και γλυκός όταν θέλει. Είναι ειλικρινής πάντα και κάποτε αυτά που λέει δεν μου αρέσουν αλλά ξέρω ότι είναι ειλικρινής. Ξεροκέφαλος - όπως εγώ. Θυμώνει εύκολα κάποτε. Ξέρει και θυμάται απίστευτα πολλά πράγματα. σπάνια θα τον ρωτήσω κάτι και δεν θα το ξέρει. Είναι ρομαντικός αναλόγως. Πριν τον στρατό ηταν πολλά παραπάνω, έγραφε μου και λογάκια. Κάποτε λείπει μου τούτη η πλευρά του. Ελπίζω ότι θα καταφέρω να την ξετρυπώσω από εκεί που την ξέχασε. Με νοιάζεται και δεν φοβάται να το δείξει. Έχει με έννοια και ήταν πάντα εκεί και με στήριζε υπομονετικά όταν εχρειάζουμουν κάποιο να μιλήσω ή απλά να ξεσπάσω όσες φορές επλησίαζα τα όρια που με τα διαβάσματα.
Μου αρέσει που έχει απίστευτα καλή σχέση με την καλύτερη μου φίλη. Μιλούν σχεδόν για τα πάντα τόσο άνετα όσο μιλώ εγώ μαζί τους. Τώρα που λείπω κάμνουν παρέα ο ένας του άλλου. Παίζουν και μπιρίμπα μαζί πλέον και το βλέπω να μεν έχω ζευγάρι να παίζω εγώ όταν επιστρέψω.
Ως εικόνα δεν ταιριάζουμε και τόσο πολύ. Εκείνος είναι ψηλός και λεπτός και εγώάνετα με λες και ττάππο, ούτε τα τακούνια μου εν το σώζουν χαμηλούα. Αλλά το
συνηθίσαμε πλέον. Μακάρι να είναι αυτό το μεγαλύτερο μας πρόβλημα.
Νομίζω ότι μπορώ να είμαι καλά μαζί του, να είμαστε ευτυχισμένοι μαζί. Έχουμε πολλά να λύσουμε ακόμα αλλά δεν θα πάψω να προσπαθώ.
Έννε πολλά σπουδαίο το ποστ, εν δείχνει το πώς νιώθω νομίζω αλλά έχει καιρό που το παιδεύκω. Και έτυχε να θέλω να γράφω κάτι για τον ψηλό μου αλλά εν εβόλευκε γιατί εν είχα αναφέρει την ύπαρξη του πριν. Άρα αναμένατε στο... πληκτρολόγιο; οθόνη; computer;
Αντέξαμε για καιρό μέχρι πριν ενάμιση χρόνο περίπου που αποφασίσαμε να το τελειώσουμε. Όχι γιατί δεν αγαπούσαμε ο ένας τον άλλο αλλά γιατί δεν ήταν το ίδιο πια. Λόγω του τρόπου που χωρίσαμε και επειδή οι φίλοι μας ήταν κοινοί κάθε φορά που ήμασταν στην Κύπρο και οι δύο τον έβλεπα. Και έτσι κρατήσαμε επαφή. Μετά από κάποιους μήνες λόγω διάφορων παραγόντων άλλαξε. Ηρέμησε. Και έγινε ξανά ο άνθρωπος που είχα γνωρίσει και ερωτευτεί τόσο πολύ. Σιγά-σιγά ξαναήρθαμε κοντά και αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε ξανά, παρόλο που η απόσταση παραμένει ακόμα στην εξίσωση.
Τον εμπιστεύομαι απόλυτα. Ξέρω ότι δεν θα κάνει κάτι γνωρίζοντας ότι θα με πληγώσει. Είναι ευγενικός και γλυκός όταν θέλει. Είναι ειλικρινής πάντα και κάποτε αυτά που λέει δεν μου αρέσουν αλλά ξέρω ότι είναι ειλικρινής. Ξεροκέφαλος - όπως εγώ. Θυμώνει εύκολα κάποτε. Ξέρει και θυμάται απίστευτα πολλά πράγματα. σπάνια θα τον ρωτήσω κάτι και δεν θα το ξέρει. Είναι ρομαντικός αναλόγως. Πριν τον στρατό ηταν πολλά παραπάνω, έγραφε μου και λογάκια. Κάποτε λείπει μου τούτη η πλευρά του. Ελπίζω ότι θα καταφέρω να την ξετρυπώσω από εκεί που την ξέχασε. Με νοιάζεται και δεν φοβάται να το δείξει. Έχει με έννοια και ήταν πάντα εκεί και με στήριζε υπομονετικά όταν εχρειάζουμουν κάποιο να μιλήσω ή απλά να ξεσπάσω όσες φορές επλησίαζα τα όρια που με τα διαβάσματα.
Μου αρέσει που έχει απίστευτα καλή σχέση με την καλύτερη μου φίλη. Μιλούν σχεδόν για τα πάντα τόσο άνετα όσο μιλώ εγώ μαζί τους. Τώρα που λείπω κάμνουν παρέα ο ένας του άλλου. Παίζουν και μπιρίμπα μαζί πλέον και το βλέπω να μεν έχω ζευγάρι να παίζω εγώ όταν επιστρέψω.
Ως εικόνα δεν ταιριάζουμε και τόσο πολύ. Εκείνος είναι ψηλός και λεπτός και εγώ
Νομίζω ότι μπορώ να είμαι καλά μαζί του, να είμαστε ευτυχισμένοι μαζί. Έχουμε πολλά να λύσουμε ακόμα αλλά δεν θα πάψω να προσπαθώ.
Έννε πολλά σπουδαίο το ποστ, εν δείχνει το πώς νιώθω νομίζω αλλά έχει καιρό που το παιδεύκω. Και έτυχε να θέλω να γράφω κάτι για τον ψηλό μου αλλά εν εβόλευκε γιατί εν είχα αναφέρει την ύπαρξη του πριν. Άρα αναμένατε στο... πληκτρολόγιο; οθόνη; computer;
Επιτήρησεις - Μέρα 2 : Μια μιξ
Πρώτα πρώτα να πω ότι αν είχα και άλλες επιτηρήσεις εκτός που τούτες τις μέρες ήταν να γράψω παραπάνω ποστ από όσα έγραψα τόσο καιρό. 2 per day. Btw υπάρχει έτσι ενδεχόμενο τέλος του άλλου μήνα αλλά δεν μας ενημέρωσαν ακόμα.
Τα γνωστά όπως εχτές με την επιτήρηση. Κάθουμαι και προσέχω τον ένα και μοναδικό φοιτητή που επιτηρώ κάθε φορά. Σήμερα ήταν 3,5 ώρες το πρωί και 3 το απόγευμα. Το πρωί ήταν άλλος εν ήταν ο ίδιος με εχτές. Τούτος ήταν πάρα πολλά ευγενικός. Κάθε φορά που ήθελε κάτι (κόλλα, διάλειμμα για τουαλέτα ή το διάλλειμα που δικαιούται για το χέρι του) ήταν να με ρωτήσει με τρόπο σαν να και έκαμνα του χάρη που τον άφηνα. Κατά τα άλλα όμως ήρτε με τις παντόφλες. Και δεν εννοώ παπούτσια καλοκαιρινά αλλά τις παντόφλες που φορούμε σπίτι. Επαραξενεύτηκα αρκετά. Ύστερα εσκέφτηκα ότι ήταν 8.30 το πρωί,αν ήταν και στο ίδιο κτίριο το δωμάτιο του με την εξέταση εφόρησε κάτι φόρμες, τις παντόφλες του και ήρτε. Έγραφε κάτι με engineering το παιδί. Έκαμνε σημειώσεις, σχεδιαγράμματα, έγραφε στο computer, πένες, ρίγες, κόλλες, highlighters, μολύβια, χαμός το θρανίο. Εφάαμε πόση ώρα μετά που τέλειωσε να βάλουμε την κάθε ερώτηση με την απάντηση και τα σχεδιαγράμματα της και ακόμα τόση ώρα να φυλάξει τα πράματα του. Επέρασε η ώρα αναλόγως εύκολα το πρωί.
Τωρά που τα γράφω τούτα (πάλε στις κόλλες και θα τα περάσω στο computer μόλις πάω σπίτι), εξεκίνησε η δεύτερη επιτήρηση. Βολεύκει παραπάνω νομίζω στις κόλλες γιατί εν πρέπει να είμαι τόσο προσεχτική όσο με το ipod που πατώ αλλού για αλλού άμα εν βλέπω.Εν αποκρυπτογράφηση που εννά κάμω μετά με έτσι γράμματα αλλά τέλοσπάντων. Την δεύτερη ώρα εν ο ίδιος που ήταν εχτές. Σήμερα ήρτε με την κοντομάνικη αλλά τα 8 διαφορετικά χρώματα πένες έφερε τα πάλε. Προς το παρόν αυτά, τώρα που θα βαρεθώ σε λίγο θα γράψω και άλλα.
10 λεπτά άντεξα.
Λοιπόν...
Εσκέφτηκα πάρακατω. Εσκέφτηκα για την 'ανωνυμία' μου στην μπλοκόσφαιρα. Ως τωρά επροσπαθούσα να μεν γράφω και τόσο προσωπικά πράγματα. Ο μοναδικός που ήμουν σίγουρη ότι ήταν απλά θέμα χρόνου να με καταλάβει αν βάλει τα κομμάτια μαζί εκατάλαβε το. Και πρέπει να πω ότι ήταν μια πολλά ωραία αλλά και κάπως άβολη συζήτηση εκείνη. Θέλω πάρα πολλά να πω για την πόλη που μεινίσκω και να βάλω φωτογραφίες γιατί εν πολλά όμορφη. Αλλά μετά εν πανεύκολο να με βρει κάποιος. Άρα ανωνυμία γιοκ. Οι φίλοι μου εν νομίζω να βρουν εύκολα το μπλοκ αν δεν τους το πω γιατί δεν ασχολούνται με έτσι πράγματα. Εκτός και αν φύει καμιά κουβέντα του παιδιού που εσυνάφερα πιο πάνω (κανόνισε καημένε μου α!). Ξέρω ότι εν θέμα που λίγο πολύ όλοι εσκεφτήκετε. Επροβληματίστηκα και που εδημιουργούσα το μπλοκ και στην πορεία σε διάφορες φάσεις.
Btw γράφει γράφει γράφει τούτος για την εξέταση γράφω γράφω γράφω και εγώ για το ποστ. Ήρτε η κοπέλα που με αλλάσει για κανένα δεκάλεπτο και έχασα τον ειρμό της σκέψης μου. Άρα λίγη δουλειά/διάβασμα και μετά αν μου ξαναέρτει κάτι συνεχίζουμε.
Τελευταίο θέμα γιατί επαρατράβησε το ποστ. Πρέπει να βρω ψευδώνυμα για τα άτομα που συμμετείχαν στην έρευνα μου. Any ideas? Εσκέφτηκα να βρω αναλόγως τα πιο κοινά και ευκολοδιάβαστα ονόματα στα αγγλικά όπως άλλη φορά. Θέλω 10 και θα ήταν καλό να μου θυμίζουν τα πραγματικά ονόματα. Μήπως να βάλω ονόματα των bloggers που διαβάζω;
Τελικά ετέλειωσε μισή ώρα πριν την ώρα του. Άυριο πάλε.
Τα γνωστά όπως εχτές με την επιτήρηση. Κάθουμαι και προσέχω τον ένα και μοναδικό φοιτητή που επιτηρώ κάθε φορά. Σήμερα ήταν 3,5 ώρες το πρωί και 3 το απόγευμα. Το πρωί ήταν άλλος εν ήταν ο ίδιος με εχτές. Τούτος ήταν πάρα πολλά ευγενικός. Κάθε φορά που ήθελε κάτι (κόλλα, διάλειμμα για τουαλέτα ή το διάλλειμα που δικαιούται για το χέρι του) ήταν να με ρωτήσει με τρόπο σαν να και έκαμνα του χάρη που τον άφηνα. Κατά τα άλλα όμως ήρτε με τις παντόφλες. Και δεν εννοώ παπούτσια καλοκαιρινά αλλά τις παντόφλες που φορούμε σπίτι. Επαραξενεύτηκα αρκετά. Ύστερα εσκέφτηκα ότι ήταν 8.30 το πρωί,αν ήταν και στο ίδιο κτίριο το δωμάτιο του με την εξέταση εφόρησε κάτι φόρμες, τις παντόφλες του και ήρτε. Έγραφε κάτι με engineering το παιδί. Έκαμνε σημειώσεις, σχεδιαγράμματα, έγραφε στο computer, πένες, ρίγες, κόλλες, highlighters, μολύβια, χαμός το θρανίο. Εφάαμε πόση ώρα μετά που τέλειωσε να βάλουμε την κάθε ερώτηση με την απάντηση και τα σχεδιαγράμματα της και ακόμα τόση ώρα να φυλάξει τα πράματα του. Επέρασε η ώρα αναλόγως εύκολα το πρωί.
Τωρά που τα γράφω τούτα (πάλε στις κόλλες και θα τα περάσω στο computer μόλις πάω σπίτι), εξεκίνησε η δεύτερη επιτήρηση. Βολεύκει παραπάνω νομίζω στις κόλλες γιατί εν πρέπει να είμαι τόσο προσεχτική όσο με το ipod που πατώ αλλού για αλλού άμα εν βλέπω.
10 λεπτά άντεξα.
Λοιπόν...
Εσκέφτηκα πάρακατω. Εσκέφτηκα για την 'ανωνυμία' μου στην μπλοκόσφαιρα. Ως τωρά επροσπαθούσα να μεν γράφω και τόσο προσωπικά πράγματα. Ο μοναδικός που ήμουν σίγουρη ότι ήταν απλά θέμα χρόνου να με καταλάβει αν βάλει τα κομμάτια μαζί εκατάλαβε το. Και πρέπει να πω ότι ήταν μια πολλά ωραία αλλά και κάπως άβολη συζήτηση εκείνη. Θέλω πάρα πολλά να πω για την πόλη που μεινίσκω και να βάλω φωτογραφίες γιατί εν πολλά όμορφη. Αλλά μετά εν πανεύκολο να με βρει κάποιος. Άρα ανωνυμία γιοκ. Οι φίλοι μου εν νομίζω να βρουν εύκολα το μπλοκ αν δεν τους το πω γιατί δεν ασχολούνται με έτσι πράγματα. Εκτός και αν φύει καμιά κουβέντα του παιδιού που εσυνάφερα πιο πάνω (κανόνισε καημένε μου α!). Ξέρω ότι εν θέμα που λίγο πολύ όλοι εσκεφτήκετε. Επροβληματίστηκα και που εδημιουργούσα το μπλοκ και στην πορεία σε διάφορες φάσεις.
Btw γράφει γράφει γράφει τούτος για την εξέταση γράφω γράφω γράφω και εγώ για το ποστ. Ήρτε η κοπέλα που με αλλάσει για κανένα δεκάλεπτο και έχασα τον ειρμό της σκέψης μου. Άρα λίγη δουλειά/διάβασμα και μετά αν μου ξαναέρτει κάτι συνεχίζουμε.
Τελευταίο θέμα γιατί επαρατράβησε το ποστ. Πρέπει να βρω ψευδώνυμα για τα άτομα που συμμετείχαν στην έρευνα μου. Any ideas? Εσκέφτηκα να βρω αναλόγως τα πιο κοινά και ευκολοδιάβαστα ονόματα στα αγγλικά όπως άλλη φορά. Θέλω 10 και θα ήταν καλό να μου θυμίζουν τα πραγματικά ονόματα. Μήπως να βάλω ονόματα των bloggers που διαβάζω;
Τελικά ετέλειωσε μισή ώρα πριν την ώρα του. Άυριο πάλε.
Tuesday, April 23, 2013
Δεν περνάει η ώρα
Κάθουμαι δαμέ στη δεύτερη επιτήρηση μου για σήμερα και καρτερώ να περάσει η ώρα. Ήταν 4 ώρες το πρωί και ακόμα 4 τωρά. Λυπούμαι τον τούτον που επιτηρώ. Εν ο ίδιος που ήταν και το πρωί και γράφει και αύριο ακόμα 4 ώρες. Επειδή εν ένας μόνος του εν χρειάζεται να περπατώ μέσα στην αίθουσα για να ελέγχω ότι εν όλα εντάξει, απλά κάθουμαι κάπου που μπορώ να βλέπω άνετα το θρανίο και την οθόνη του υπολογιστή χωρίς να τον ενοχλώ. Βλέπω που γράφει αλλά εντομεταξύ ποσκολιούμαι. Εν δικαιούμαστε υποτίθεται να φέρουμε κάτι για διάβασμα αλλά σιγά τι θα κάμνω τόσες ώρες; Έσβησε και το ipod και το kindle που μπαταρία (πόσες ώρες να τα παιδεύκω) και τωρά έμεινε ακόμα 1,5 ώρα περίπου και εβαρέθηκα. Κάτι εκκρεμότητες ακαδημαικές που εμπορούσα να κάμω σε κόλλες έκαμα τες και εκείνες. Έγραψα και τούτο το ποστ στην κόλλα.
Τουλάχιστον θα πληρωθώ αναλόγως καλά αν σκεφτείς ότι εν κάμνω τίποτε ιδιαίτερο απλά κάθουμαι και βλέπω τον να αγωνίζεται με τα θέματα. Α, και κάθε μια ώρα γράφω του στον πίνακα πόση ώρα έμεινε και μετά στα 30 λεπτά και στα 5 λέω του το.
Πάει καλά νομίζω, γράφει ασταμάτητα πάντως. Προσπαθώ να καταλάβω γιατί ενώ ήρθε σε εξετάσεις που θα τις κάμει στο computer έφερε 8 διαφορετικά χρώματα πενες!! Το μόνο που έχει σε κόλλα είναι τα θέματα και κάτι κόλλες που του έδωσα για σημειώσεις. Μια φάση είπε μου ότι επύρωσε και άνοιξα τα παράθυρα αλλά κάθεται και γράφει με το σακάκι και μακρομάνικη φανέλα!
Σκέφτουμαι τι άλλο να κάμω να περάσει η ώρα...............................
Αύριο θα φέρω και τον φορτιστή μου μαζί σίγουρα!
Τουλάχιστον θα πληρωθώ αναλόγως καλά αν σκεφτείς ότι εν κάμνω τίποτε ιδιαίτερο απλά κάθουμαι και βλέπω τον να αγωνίζεται με τα θέματα. Α, και κάθε μια ώρα γράφω του στον πίνακα πόση ώρα έμεινε και μετά στα 30 λεπτά και στα 5 λέω του το.
Πάει καλά νομίζω, γράφει ασταμάτητα πάντως. Προσπαθώ να καταλάβω γιατί ενώ ήρθε σε εξετάσεις που θα τις κάμει στο computer έφερε 8 διαφορετικά χρώματα πενες!! Το μόνο που έχει σε κόλλα είναι τα θέματα και κάτι κόλλες που του έδωσα για σημειώσεις. Μια φάση είπε μου ότι επύρωσε και άνοιξα τα παράθυρα αλλά κάθεται και γράφει με το σακάκι και μακρομάνικη φανέλα!
Σκέφτουμαι τι άλλο να κάμω να περάσει η ώρα...............................
Αύριο θα φέρω και τον φορτιστή μου μαζί σίγουρα!
Άμα πει να κάμει καλό καιρό...
Οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν ένα ωραίο σαββατοκυριακοδεύτερο. Έκαμε μας αναλόγως πολύ καλό καιρό και έται εγυρίσαμε κάμποσο. Με το που βγάζει ήλιο γεμώνουν τα πάρκα και τα γρασίδια κόσμο και απλώνει. Και φορούν ό,τι πιο καλοκαιρινό ρούχο έχουν ανεξαρτήτως θερμοκρασίας. Το Σάββατο με το που επέστρεψα μετά το σχολείο επία ένα γυρό στην πόλη και τα καταστήματα. Ακόμα γυρεύκω φόρεμα και οι αραββώνες της φίλης μου εκοντέψαν. Είχε πάρα πολύ κόσμο και ήταν ωραία.
Την νύχτα επίαμε για ποτάκι. Ενώ ήταν να επίενα με μια φίλη μου μόνο γιατί οι άλλοι είχαν άλλα σχέδια τελικά εμαζευτήκαμε 10 άτομα! Εν κάμνουν δίχα μας μάνα μου - λέμε τώρα. Ειχε φάση επεράσαμε καλά. Μετά που αρκετό καιρό εζητήσαν μου ταυτότητα για να μπω στο μπαρ. Ακόμα φαινουμαι κάτω που 21 δηλαδή; Επήρα το για καλό και ο σεκιουριτάς είπε μου ότι εν πολλά ωραία η φώτο της ταυτότητας μου. Whatever ο τύπος. Ήπιαμε τα κρασιά μας, τα κοκτείλς μας και μετά εθέλαμε να πάμε για φαί μίσιμου. Εννοείται ότι εξεπάγιασα ώσπου να πάω σπίτι μετά.
Την Κυριακή καφεδάκι στον πιο αγαπημένο μου τόπο στην πόλη και μετά γυρούς ώσπου εβκάλαν νερό τα πόδια μας. Εχτές ήρθε μια φίλη μου στην πόλη και εχάρηκα το. Επεράσαμε την μέρα μαζί, χαλαρά.
Ηταν ωραίο το σαββατοκυρίακο παρόλο που εν εξεκίνησε πολύ θετικά. Έχασα το τρένο μου για το σχολείο για κάτι δευτερόλεπτα και εθύμωσα. Ήταν να πάω στο σταθμό με το ποδήλατο αλλά έκατσε ο τροχός (!) και είχε αρκετή σειρά στο σταθμό. Πραγματικά απορώ τι κάμνουν τούτα τα πλάσματα η ώρα 7-7:30 το πρωί το σαββάτου στον σταθμό. Μείνετε μάνα μου στο κρεβάτι σας και γυρίστε πλευρό!
Κατά τα άλλα εβρέθηκα τις τελευταίες 2 εβδομάδες να κάνω παρέα με καινούρια άτομα και εν ενδιαφέρον. Κάμνουμε ωραίες συζητήσεις και έτσι μπαίνω σε διαδικασία να σκεφτώ κάποια πράγματα αλλιώς. Εν πιο μεγάλοι μου με πιο πολλές εμπειρίες και σπουδές σε άλλες χώρες και άλλα αντικείμενα. Φάσεις φάσεις νιώθω ότι εν ξέρω τίποτε (οι γενικές μου γνώσεις εν χάλια αφού) αλλά μέσα που τούτη τη διαδικασία θυμούμαι ή μαθαίνω καινούρια πράγματα. Challenge in a different level.
Σε γενικές γραμμές δηλαδή είμαι πολύ καλά!
Την νύχτα επίαμε για ποτάκι. Ενώ ήταν να επίενα με μια φίλη μου μόνο γιατί οι άλλοι είχαν άλλα σχέδια τελικά εμαζευτήκαμε 10 άτομα! Εν κάμνουν δίχα μας μάνα μου - λέμε τώρα. Ειχε φάση επεράσαμε καλά. Μετά που αρκετό καιρό εζητήσαν μου ταυτότητα για να μπω στο μπαρ. Ακόμα φαινουμαι κάτω που 21 δηλαδή; Επήρα το για καλό και ο σεκιουριτάς είπε μου ότι εν πολλά ωραία η φώτο της ταυτότητας μου. Whatever ο τύπος. Ήπιαμε τα κρασιά μας, τα κοκτείλς μας και μετά εθέλαμε να πάμε για φαί μίσιμου. Εννοείται ότι εξεπάγιασα ώσπου να πάω σπίτι μετά.
Την Κυριακή καφεδάκι στον πιο αγαπημένο μου τόπο στην πόλη και μετά γυρούς ώσπου εβκάλαν νερό τα πόδια μας. Εχτές ήρθε μια φίλη μου στην πόλη και εχάρηκα το. Επεράσαμε την μέρα μαζί, χαλαρά.
Ηταν ωραίο το σαββατοκυρίακο παρόλο που εν εξεκίνησε πολύ θετικά. Έχασα το τρένο μου για το σχολείο για κάτι δευτερόλεπτα και εθύμωσα. Ήταν να πάω στο σταθμό με το ποδήλατο αλλά έκατσε ο τροχός (!) και είχε αρκετή σειρά στο σταθμό. Πραγματικά απορώ τι κάμνουν τούτα τα πλάσματα η ώρα 7-7:30 το πρωί το σαββάτου στον σταθμό. Μείνετε μάνα μου στο κρεβάτι σας και γυρίστε πλευρό!
Κατά τα άλλα εβρέθηκα τις τελευταίες 2 εβδομάδες να κάνω παρέα με καινούρια άτομα και εν ενδιαφέρον. Κάμνουμε ωραίες συζητήσεις και έτσι μπαίνω σε διαδικασία να σκεφτώ κάποια πράγματα αλλιώς. Εν πιο μεγάλοι μου με πιο πολλές εμπειρίες και σπουδές σε άλλες χώρες και άλλα αντικείμενα. Φάσεις φάσεις νιώθω ότι εν ξέρω τίποτε (οι γενικές μου γνώσεις εν χάλια αφού) αλλά μέσα που τούτη τη διαδικασία θυμούμαι ή μαθαίνω καινούρια πράγματα. Challenge in a different level.
Σε γενικές γραμμές δηλαδή είμαι πολύ καλά!
Thursday, April 18, 2013
It's showtime
Την προηγούμενη εβδομάδα επία σε ένα συνέδριο και επαρουσίασα τι κάμνω στο διδακτορικό μου. Επαρουσίασα ξανά στο παρελθόν, δεν είναι η πρώτη φορά αλλά όχι σε έτσι μεγάλο συνέδριο.
Είπα να μεν κάτσω να γράφω τι έγινε στο συνέδριο αλλά να γράψω τι εγίνετουν στο κεφάλι μου την ώρα που επαρουσίαζα εγώ.
Οι παλμοί μου
ανεβήκαν πάλε… Here we go again…
Άτε τελειώνει ο
προηγούμενος εν η σειρά μου τωρά. Ελπίζω να μεν παραπατήσω σαν πάω και να πέσω
χαμέ. Ok here we go… Βαθιά ανάσα.
“Hello everyone and thank you for coming. My name is Light
Blue (not!) and I am ….
Μπλα, μπλα, μπλα…
Μπλα, μπλα, μπλα…
Πάλε τρέμουν τα
χέρια μου. Ελπίζω να μεν φαίνεται. Λαλώ τα καλά ή εν βγαίνει νόημα που την
σικκίρτιση; Πιρώνω, πιρώνουν και οι άλλοι ή μόνο εγώ;
Μπλα, μπλα, μπλα…
Μπλα, μπλα, μπλα…
Οκ τωρά είμαι
καλύτερα, ηρέμησα λίο. Λαλείς να μιλώ πολλά γλίορα; Έβαλα τα turbo και πάω;
Μπλα, μπλα, μπλα…
Nodding, nodding, smiling…. Πάμε καλά σημαίνει.
Μπλα, μπλα, μπλα…
Μπλα, μπλα, μπλα…
Α! Εγελάσαν
ευτυχώς! Σάννα και αρέσκει τους; Σάννα και εν βαρκούνται; Ωραία!
Μπλα, μπλα, μπλα…
Μπλα, μπλα, μπλα…
Ου φκάλουν με και
φωτογραφία. Εν χρειάζομαι ούτε τις κόλλες μου τωρά.
Μπλα, μπλα, μπλα…
Μπλα, μπλα, μπλα…
Ας το καλό εν
παίζει το ένα το βίντεο. ΑΑΑΑΑΑ Οκ έσασα το πάμε!
Μπλα, μπλα, μπλα…
Κίτρινη καρτούλα
που τον chair. Εμείναν μου 5
λεπτά.
Μπλα, μπλα, μπλα…
Μπλα, μπλα, μπλα…
Κόκκινη καρτούλα, 1 λεπτό. “To close the presentation I
would like to share some final thoughts…”
Μπλα, μπλα, μπλα…
“At this point I would like to thank you for listening and
welcome any comments and questions.” Πλιζ μεν με δυσκολέψετε…
Ερώτηση που την
κυρία στην τέταρτη σειρά. Οκ χαμόγελο και πάμε… Μπορώ να το πω τούτο!
Μπλα, μπλα, μπλα…
Δεύτερη ερώτηση,
τρίτη ερώτηση…
Μπλα, μπλα, μπλα…
Μπλα, μπλα, μπλα…
Done!!!!!!!
Monday, April 15, 2013
In a good mood...
Ψες ήμουν σε πολλά καλή διάθεση. Ετέλειωσε μια απαιτητική εβδομάδα, η παρουσίαση επίε καλά, έκαμα γνωριμίες διάφορες στο συνέδριο, είδα κόσμο που είχε καιρό να δω. Αποφάσισα που το Σάββατο την νύχτα που ήμουν τέζα να πάρω την Κυριακή off για να ξεκουραστώ. Εχρειάζουμουν το έτσι κι αλλιώς. Εν έβαλα ξυπνητήρι και εσηκώστηκα με το πάσο μου. Είχε και καλό καιρό τι άλλο ήθελα! Επία περίπατο μόνο με σακκάκι δερμάτινο και όχι το άλλο που φορούσα τόσες μέρες που ήταν σσιονιά! Ήρτε μου και όρεξη για δημιουργίες και έτσι έκαμα τις νηστίσιμες μηλοπιττούες της φωτογραφίας. Ελπίζω να τρώουνται γιατί πρώτη φορά τις κάμνω.
Κεφάλια μέσα τώρα, δουλειά πολλή ως το Πάσχα μας.
Friday, April 5, 2013
Πολλά και διάφορα
Έχω πολλά μικρά-μικρά και διάφορα να μοιραστώ. Τωρά που το σκέφτουμαι θέλω ένα σάντουιτς διάφορα. Ή καλύτερα ρόστο-χαλούμι ξεροψημένο!
Είναι out-of-term η περίοδος τωρά και εν πολλή ησυχία. Είμαστε ελάχιστοι που ερχόμαστε για διάβασμα. Οι παραπάνω επίαν στις χώρες τους. Ακόμα και οι συγκάτοικες μου λείπουν. Εν μόνο η Κινέζα αλλά εν την βλέπω καθόλου.
Επία Εδιμβούργο το περασμένο Σαββατοκυρίακο που ήταν το Αγγλικό Πάσχα. Είναι νέκρα έτσι και αλλιώς στο τμήμα, ήταν να ήταν και κλειστό λόγω Πάσχα είπαμε να πάμε εκδρομούλα. Είναι μαγικό το Εδιμβούργο, άρεσε μου πάρα πολλά. Η θέα... Συστήνεται ανεπιφύλακτα.
Την προηγουμένη ήμασταν κάπως με τούτη ούλλη την κατάσταση εμείς θα πάμε εκδρομή; Είχαμε τα κλείσει που καιρό πριν όμως, πριν που τούτα ούλλα. Τουλάχιστον εβοήθησε να ξεφύγουμε λίγο.
Επίαμε με τρένο. 5-6 ώρες. Ήταν κουραστικό αλλά επεράσαμε. Που επιέναμε εσυναντήσαμε ένα αγενέστατο κύριο (για να μεν χρησιμοποιήσω πιο βαρετή λέξη) στο τρένο. Εκάθετουν στην θέση μας και δεν ελάλε να σηκωστεί. Εθύμωσε με πάρα πολλά!!! Εσυζήτησα λίο μαζί του αλλά ήταν μάταιο. Ακόμα και όταν εσηκώσαν την φίλη μου από εκεί που έκατσε επειδή ήταν η θέση τους εν εσυγκινήθηκε να σηκωστεί και άφηκε την να στέκεται. Ευτυχώς ήβραμε θέση. Τόση αγένεια και ανεστησία εν εξαναείδα στην Αγγλία. Στην επιστροφή το τρένο ήταν γεμάτο. Εστέκετουν πάρα πολύς κόσμος. Ευτυχώς επειδή επιάσαμε το που την αρχή και όχι που κάποιο ενδιάμεσο σταθμό και έτσι εκαθόμασταν σε όλη την διαδρομή.
Είχε έρτει και ο αδερφούλης μου δαμέ για 2-3 μέρες. Ήταν καλά, εγυρίσαμε, εφάαμε, εχαλαρώσαμε! Είχε και καιρό να τον δω και επεθύμησα τον, είχα και παρέα. Και μάλλον μετά καλοκαίρι θα τον ξαναδώ.
Ετοιμάζομαι και για ένα συνέδριο που θα πάω την άλλη εβδομάδα. Για πρώτη φορά θα παρουσιάσω, θα μιλήσω. Επαρουσίασα ξανά αλλά όχι σε τόσο μεγάλο συνέδριο. Σε μεγάλο συνέδριο μόνο πόστερ επαρουσίασα. Ενθουσιάζομαι και αγχώνομαι ταυτόχρονα. Μπας και κάμουν μου καμιά ερώτηση και εν καταλάβω ή δεν ξέρω. Θα είναι και η καθηγήτρια μου εκεί.
Θα κάμουμε και πρόβα μαζί με την καθηγήτρια μου από εβδομάδας πριν να πάμε. That would be intersting. Εξεκίνησα που νωρίς προετοιμασία και πρόβες αναλόγως. Εν το άφηκα τελευταία στιγμή όπως κάμνω συνήθως.
Ο καιρός δαμέ εν λέει να αλλάξει. Θέλουμε λίγο πιο καλές θερμοκρασίες, λίγο ήλιο. Κανεί χειμώνα. Η άνοιξη που είναι; Πάλε εξέχασε την Αγγλία;;;
Οι μέρες εν πιο μεγάλες τωρά. Εν καλά που εν νυχτώνει τόσο νωρίς. Βοηθά να διαβάζω ως πιο αργά. Εν δισπιρκώ που η ώρα 5 αντέχω ως τις 7.
Τούτη την εβδομάδα εδιαβάζαμε παρέα με ακόμα 2 κοπέλες. Ήταν πιο καλά, εκύλησε πιο εύκολα η εβδομάδα. Εν κίνητρο, εν κάμνω procrastinate τόσο εύκολα.
Θα μπω και κουμέρα στους αρραβώνες μιας καλής μου φίλης μετά το Πάσχα! Πρέπει να βρω φόρεμα.
Αυτά νομίζω.
Είναι out-of-term η περίοδος τωρά και εν πολλή ησυχία. Είμαστε ελάχιστοι που ερχόμαστε για διάβασμα. Οι παραπάνω επίαν στις χώρες τους. Ακόμα και οι συγκάτοικες μου λείπουν. Εν μόνο η Κινέζα αλλά εν την βλέπω καθόλου.
Επία Εδιμβούργο το περασμένο Σαββατοκυρίακο που ήταν το Αγγλικό Πάσχα. Είναι νέκρα έτσι και αλλιώς στο τμήμα, ήταν να ήταν και κλειστό λόγω Πάσχα είπαμε να πάμε εκδρομούλα. Είναι μαγικό το Εδιμβούργο, άρεσε μου πάρα πολλά. Η θέα... Συστήνεται ανεπιφύλακτα.
Την προηγουμένη ήμασταν κάπως με τούτη ούλλη την κατάσταση εμείς θα πάμε εκδρομή; Είχαμε τα κλείσει που καιρό πριν όμως, πριν που τούτα ούλλα. Τουλάχιστον εβοήθησε να ξεφύγουμε λίγο.
Επίαμε με τρένο. 5-6 ώρες. Ήταν κουραστικό αλλά επεράσαμε. Που επιέναμε εσυναντήσαμε ένα αγενέστατο κύριο (για να μεν χρησιμοποιήσω πιο βαρετή λέξη) στο τρένο. Εκάθετουν στην θέση μας και δεν ελάλε να σηκωστεί. Εθύμωσε με πάρα πολλά!!! Εσυζήτησα λίο μαζί του αλλά ήταν μάταιο. Ακόμα και όταν εσηκώσαν την φίλη μου από εκεί που έκατσε επειδή ήταν η θέση τους εν εσυγκινήθηκε να σηκωστεί και άφηκε την να στέκεται. Ευτυχώς ήβραμε θέση. Τόση αγένεια και ανεστησία εν εξαναείδα στην Αγγλία. Στην επιστροφή το τρένο ήταν γεμάτο. Εστέκετουν πάρα πολύς κόσμος. Ευτυχώς επειδή επιάσαμε το που την αρχή και όχι που κάποιο ενδιάμεσο σταθμό και έτσι εκαθόμασταν σε όλη την διαδρομή.
Είχε έρτει και ο αδερφούλης μου δαμέ για 2-3 μέρες. Ήταν καλά, εγυρίσαμε, εφάαμε, εχαλαρώσαμε! Είχε και καιρό να τον δω και επεθύμησα τον, είχα και παρέα. Και μάλλον μετά καλοκαίρι θα τον ξαναδώ.
Ετοιμάζομαι και για ένα συνέδριο που θα πάω την άλλη εβδομάδα. Για πρώτη φορά θα παρουσιάσω, θα μιλήσω. Επαρουσίασα ξανά αλλά όχι σε τόσο μεγάλο συνέδριο. Σε μεγάλο συνέδριο μόνο πόστερ επαρουσίασα. Ενθουσιάζομαι και αγχώνομαι ταυτόχρονα. Μπας και κάμουν μου καμιά ερώτηση και εν καταλάβω ή δεν ξέρω. Θα είναι και η καθηγήτρια μου εκεί.
Θα κάμουμε και πρόβα μαζί με την καθηγήτρια μου από εβδομάδας πριν να πάμε. That would be intersting. Εξεκίνησα που νωρίς προετοιμασία και πρόβες αναλόγως. Εν το άφηκα τελευταία στιγμή όπως κάμνω συνήθως.
Ο καιρός δαμέ εν λέει να αλλάξει. Θέλουμε λίγο πιο καλές θερμοκρασίες, λίγο ήλιο. Κανεί χειμώνα. Η άνοιξη που είναι; Πάλε εξέχασε την Αγγλία;;;
Οι μέρες εν πιο μεγάλες τωρά. Εν καλά που εν νυχτώνει τόσο νωρίς. Βοηθά να διαβάζω ως πιο αργά. Εν δισπιρκώ που η ώρα 5 αντέχω ως τις 7.
Τούτη την εβδομάδα εδιαβάζαμε παρέα με ακόμα 2 κοπέλες. Ήταν πιο καλά, εκύλησε πιο εύκολα η εβδομάδα. Εν κίνητρο, εν κάμνω procrastinate τόσο εύκολα.
Θα μπω και κουμέρα στους αρραβώνες μιας καλής μου φίλης μετά το Πάσχα! Πρέπει να βρω φόρεμα.
Αυτά νομίζω.
Thursday, April 4, 2013
Σύννεφα στον ουρανό μας
Θέλω να φυσήξω τα σύννεφα στον ουρανό να φύγουν,
να πάρω ένα ρούχο και να τον καθαρίσω, να μπορέσει ο ήλιος να λάμψει ξανά. Να
μας αλλάξει την διάθεση.
Τούτο εσκέφτουμουν το το Σαββατοκυρίακο που ο καιρός δαμέ εν λαλεί να αλλάξει. Μουντός και παγωνιά! Τέλος του Μάρτη, αρχές του Απρίλη και δεν έλεγε να αλλάξει. Τελικά την επομένη εχαρίστηκε μας και είχε ήλιο! Μετά πάλι τα ίδια.
Τα σύννεφα όμως τούτα δεν είναι μόνο τα πραγματικά στουν ουρανό αλλά και αυτά που εμαζευτήκαν πάνω που την Κύπρο μας τελευταίως. Είχα πει ότι δεν θα κάμω ποστ για την κατάσταση αλλά θα γράψω μόνο κάποιες σκέψεις (θετικές).
Εχάρηκα πολλά όταν τα ποστ που διάβαζα άλλαζαν χρώμα και από ολόμαυρα και απογοητευμένα άρχισαν να έχουν πινελιές από χρώματα. Ναι θα τα καταφέρουμε, μπορούμε! Δεν θα είναι εύκολο αλλά θα τα καταφέρουμε. Ελπίζουμε και προσπαθούμε να βλέπουμε τα πράγματα θετικά.
Επίσης περήφανη και συγκινημένη ένιωσα όταν διάβαζα τις ειδήσεις και έβλεπα φωτογραφίες από την συναυλία. Απίστευτο. Μακάρι να ήμουν Κύπρο και να πήγαινα. Δεν κατάφεραν να μας πάρουν την ανθρωπιά μας. Τόσος κόσμος μαζεύτηκε για να βοηθήσει. Θα ελπίζω για το καλύτερο, θα προσπαθώ όσο και όπως μπορώ...
Τούτο εσκέφτουμουν το το Σαββατοκυρίακο που ο καιρός δαμέ εν λαλεί να αλλάξει. Μουντός και παγωνιά! Τέλος του Μάρτη, αρχές του Απρίλη και δεν έλεγε να αλλάξει. Τελικά την επομένη εχαρίστηκε μας και είχε ήλιο! Μετά πάλι τα ίδια.
Τα σύννεφα όμως τούτα δεν είναι μόνο τα πραγματικά στουν ουρανό αλλά και αυτά που εμαζευτήκαν πάνω που την Κύπρο μας τελευταίως. Είχα πει ότι δεν θα κάμω ποστ για την κατάσταση αλλά θα γράψω μόνο κάποιες σκέψεις (θετικές).
Εχάρηκα πολλά όταν τα ποστ που διάβαζα άλλαζαν χρώμα και από ολόμαυρα και απογοητευμένα άρχισαν να έχουν πινελιές από χρώματα. Ναι θα τα καταφέρουμε, μπορούμε! Δεν θα είναι εύκολο αλλά θα τα καταφέρουμε. Ελπίζουμε και προσπαθούμε να βλέπουμε τα πράγματα θετικά.
Επίσης περήφανη και συγκινημένη ένιωσα όταν διάβαζα τις ειδήσεις και έβλεπα φωτογραφίες από την συναυλία. Απίστευτο. Μακάρι να ήμουν Κύπρο και να πήγαινα. Δεν κατάφεραν να μας πάρουν την ανθρωπιά μας. Τόσος κόσμος μαζεύτηκε για να βοηθήσει. Θα ελπίζω για το καλύτερο, θα προσπαθώ όσο και όπως μπορώ...
Subscribe to:
Posts (Atom)