Wednesday, December 19, 2012

Περιμένοντας στο γκέιτ

Κάθομαι στο γκέιτ και περιμένω να επιβιβαστούμε για την επιστροφή. Η νοοτροπία που έχουμε ως λαός εν απίστευτη. Εν μαθαίνουμε με τίποτε. Το γκέιτ εν γεμάτο και φωνάζουν που τα μεγάφωνα να πηγαίνουμε αναλόγως της θέσης μας ξεκινώντας από εκείνους που κάθονται πίσω. Λογικό για να μην γίνει συνωστισμός. Και όμως έχει κόσμο που πάει και στέκεται εκεί και περιμένει(!). Μα γιατί να σηκωστείς και να πάεις εκεί να στέκεσαι και να δυσκολεύεις την κατάσταση; Πραγματικά δεν καταλαβαίνω. Και μετά περιμένουμε να αλλάξουμε μυαλά και για πιο σοβαρά πράγματα.

Common sense is not that common after all.

3 comments:

  1. Φυσικά και όχι. Το κλασσικό "Σαν την Κύπρο δεν έχει!" δεν το άκουσες δηλ?

    ReplyDelete
  2. Δεν το άκουσα αλλά είμαι σίγουρη ότι κάποιος θα το είπε, δεν γίνεται! Είναι μαστ!

    ReplyDelete
  3. οοο! την τελευταια ατάκα έγραψες την για μενα?? :Ρ
    καλως σε βρήκα! :)

    εγω στο gate παθαινω παντα ενα πολιτισμικο σοκ. οταν εχω καιρο να ταξιδεψω στα πατρια και ξαφνικα ειναι ολα τα κυπριακα προτυπα μαζεμενα σε μια αιθουσα.. μεγαλες στιγμες!

    ReplyDelete