Thursday, November 7, 2013

Είναι κάτι τηλεφωνήματα...

Το Σάββατο παντρεύεται μια πολύ καλή φίλη που την ξέρω από όταν ήμασταν νηπιαγωγείο. Το πόσο θα ήθελα να είμαι εκεί τώρα που κόντεψαν οι μέρες δεν περιγράφεται. Για διάφορους λόγους όμως ήταν αδύνατο. Την έπιασα να της ευχηθώ από σήμερα γιατί λογικά θα τρέχει αύριο και τη μέρα του γάμου δεν νομίζω να έχει και τόση έννοια το τηλέφωνο της. Το απάντησε και είπε ‘Για να με πιάνεις σήμερα από Αγγλία σημαίνει εν θα έρτεις τελικά’. Όταν μιλούσαμε στο τηλέφωνο, ένιωσα ότι και η ίδια στεναχωριόταν που δεν θα είμαι εκεί να μοιραστώ την χαρά της. 

Συγκινήθηκα. 
Περάσαμε τόσα μαζί, μεγαλώσαμε παρέα και μπορεί να μην είναι πλέον η ‘κολλητή’ μου όπως παλιά αλλά θα έχει πάντα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Την ξέρω από 5 χρονών και τώρα παντρεύεται… Απίστευτο το πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια.  


Σου εύχομαι λοιπόν τα καλύτερα, να περάσεις υπέροχα την μέρα του γάμου σου και να είσαι πάντα ευτυχισμένη. Είμαι σίγουρη ότι θα είσαι μια κούκλα όπως πάντα. 

No comments:

Post a Comment