Δεν περνούν οι ώρες σήμερα....

Έρχεται η Cinnamon σήμερα!! Ανυπομονώ! Έχει τόσο καιρό που το λέμε και επιτέλους έφτασε η μέρα. 

Έκαμα και cinnamon rolls. Δεν είναι τέλεια, εβαρύψησα τα λίγο αλλά οκ, θα τα φάμε. Η γεύση εν καλή. Τελικά μόνο την πρώτη φορά που τα έκαμα ήταν τέλεια.

Τόσο καιρό που είμαι Αγγλία η Cinnamon δεν τα κατάφερε να έρθει. Συνέχεια τύγχαιναν διάφορα. Μέχρι που βρέθηκε η τέλεια ευκαιρία. Training με την δουλειά και θα 'περάσει' από εδώ στην επιστροφή. Ήταν πολλά πιο φτηνό να επιστρέψει Κύπρο μέσω Αγγλίας (!) παρά να πάει κατευθείαν. Είναι και Σαββατοκυρίακο με αργία την Δευτέρα, ήρθε μας γάντι. Θα την γυρίσω σε όσο πιο πολλά γίνεται. Λονδίνο μονοήμερο την Κυριακή, γυρούς και ψώνια εδώ σήμερα και αύριο! Υποτίθεται θα έφευγε η σπιτονοικοκυρά ταξίδι και έτσι θα ήμασταν πολλά πιο άνετα στο σπίτι. Τελικά αντί να φύει, ήρθε ο φίλος της και θα είναι και οι γιοί της (ο ένας με την φιλενάδα του). Full house... Δεν ξέρω πού θα κοιμηθούν όλοι τούτοι αλλά εν με νοιάζει. Στο δωμάτιο μου δεν μπαίνει κανένας ξανά! Κόφκω το θέμα τούτο γιατί θα νευριάσω πάλε.  

Και οι ώρες να πάω αεροδρόμιο δεν περνούν... 

Holding hands

Πριν λίγες μέρες περπατούσα στο δρόμο και ένα ζευγάρι περπατούσε προς εμένα. Ξαφνικά της έπιασε το χέρι και χαμογέλασαν. Μια απλή κίνηση και πόσο συναίσθημα μπορεί να κρύβει αλήθεια. Το να κρατάμε ή να πιάνουμε το χέρι κάποιου αγαπημένου προσώπου είναι κάτι που κάνουμε συχνά σε διάφορες στιγμές. Δύσκολες φάσεις, ευτυχισμένες, αγαπησιάρικες. Στη σχέση δείχνει ένα συναισθηματικό δέσιμο συνήθως και ίσως μια άνεση να δείξουν (δημόσια;) ότι είναι μαζί. Στις δύσκολες στιγμές για αγαπημένα  πρόσωπα για να δώσουμε κουράγιο, δύναμη, να πούμε υπομονή, να καθησυχάσουμε ίσως κάποτε. Τα χέρια, όπως και τα μάτια φυσικά, λένε πολλά πάρα πολλά. 

Τα πρώτα Χριστούγεννα που επέστρεφα από Αγγλία ταξίδευα με πολύ αγαπημένο συγγενικό πρόσωπο γιατί δεν ήθελε να ταξιδέψει μόνη. Είχε τρομερή κακοκαιρία σε σημείο που ο πιλότος δεν μπορούσε να προσγειώσει το αεροπλάνο. Το αεροπλάνο χόρευε σε τρελλούς ρυθμούς και όλοι ήταν τρομοκρατημένοι. Όλο το άγχος και όσα ήθελε να πει αλλά δεν έβγαιναν φαίνονταν στο πόσο σφικτά μου κρατούσε το χέρι. Άλλο ένα παράδειγμα. Είχα πάει να δω ένα κοντινό θείο στο νοσοκομείο πριν μέρες και είδα μια εξίσου απλή κίνηση που σήμαινε τόσα  πολλά. Η θεία να του χαιδεύει για 1 δευτερόλεπτο μόνο τα μαλλιά και το πρόσωπο. Ξέρω θα μου πεις σιγά το πράγμα. Δεν την είχα δει ποτέ άλλοτε τόσο τρυφερή όσο εκείνη την στιγμούλα που φυλάκιζε τόσα συναισθήματα, τρυφερότητα και στοργή.

Αλήθεια, πόσα κρύβουν τελικά οι κινήσεις στα χέρια μας; Πόσα συναισθήματα, λόγια και σκέψεις; Λόγια που ίσως να μην ειπωθούν, σκέψεις που μπορεί να μην γίνουν λόγια, αισθήματα που θέλουν να μείνουν κρυμμένα ακόμα λίγο. Κι' όμως μια απλή κίνηση των χεριών μπορεί να τα εκφράσει όλα αυτά.

Note to self (1): χρόνος

Ο χρόνος είναι το μόνο πράγμα που όταν χαρίσεις σε κάποιον δεν σου επιστρέφεται ποτέ.

Και κάποτε τελειώνει.