House hunting τέλος

Έγραψα πιο παλιά τις ιστορίες που είχα μέχρι να βρω σπίτι να μετακομίσω. Χτες έκλεισα μια εβδομάδα στο νέο δωμάτιο! Συνηθίζω και κάθε μέρα είναι και καλύτερα νομίζω. Είναι ένα από τα πρώτα δωμάτια που είδα (και είχα γράψει σχετικό ποστ). Lodging μεν σχετικά αυτόνομο δε. Είναι ο δεύτερος όροφος του σπιτιού όλο το δωμάτιο με το μπάνιο του. 

Α! Φύλαξα την φωτογραφία που είχε στην αγγελία. Μια εικόνα χίλιες λέξεις λεν, γι' αυτό δείτε την φωτογραφία και θα φυλάξω τις λέξεις για την εργασία του διδακτορικού (btw προχωρούμε καλά τούτες τις μέρες μην το ματιάσουμε!). 

Εκείνο το παράθυρο πάνω από το κρεβάτι είναι όλα τα λεφτά. Έχει και black-out blind για την νύχτα να μην μπαίνει το φως. 

Και ποιος μου το παραλάλησε ότι τόσο που φοβούμαι τους σκύλους θα μένω στο ίδιο σπίτι με σκυλάκι και θα είμαι εντάξει. Νομίζω ο λόγος που μπορούμε να συνυπάρξουμε είναι ότι μαθαίνει γρήγορα. Εψιλοθυμώσαμε του 1-2 φορές που επίε να πηδήσει πάνω μου και τωρά πλέον εν τολμά. Εκατάλαβα και εγώ ότι άμα δεν του δίνω σημασία όταν είμαι στην κουζίνα και είναι και εκείνο θα σταματήσει να ασχολείται. Έχει φάση όμως που κινούμαι στην κουζίνα και ακολουθά με και βλέπει τι κάμνω. Εν ενοχλά όμως ούτε μου κοντεύκει. Επίσης μόλις με δει κάθε μέρα έρχεται κοντά και άμα της πω "Ο ο ο" κάμνει ένα βήμα πίσω και κάθεται και βλέπει με και περιμένει. Μια μέρα στην αρχή που ήθελα να μαγειρέψω έκλεισα την πόρτα της κουζίνας για να μην έχω την έννοια της. Μετά που αρκετή ώρα άκουσα την που έκλαιε και ελυπήθηκα την και άνοιξα της. Ήρτε και έκατσε απλά και έβλεπε με. Ποιος μου το παραλάλησε! Ως τζαμέ όμως! Μην μου πεις να το πιάσω, ή να κάτσει πάνω μου ή να με γλύψει όμως κάμνει της σπιτονοικοκυράς! Αποκλείεται! 

Η μετακόμιση έγινε σχεδόν σε μια μέρα. Ας είναι καλά οι κοπέλες που με βοήθησαν και τα τρόλευ του κολλεγίου. 2 κούρσες επήραμε τα όλα. Ελάλουν ότι εν έχω πολλά πράγματα μίσσιμου. Τελικά δεν συνειδητοποιούμε πόσα έχουμε μέχρι να τα πακετάρουμε! Απολογισμός: 3 βαλίτσες, 3 κάσιες και μια σχολική τσάντα. Χωρίς τα κουζινικά! Έλεος μαζί μου. Ετακτοποιηθήκαν σε 3-4 ώρες όμως όλα. 

Σε τούτη την φάση όμως δεν μένω και τόση ώρα στο δωμάτιο γιατί είμαι στο τμήμα από το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα. Λοιπόν, καλή μου διαμονή!

Stories from the Greek school - Τέλος;

Στο τρένο για το σχολείο:

Τελευταίο Σάββατο που πάω στο σχολείο σήμερα. Θα κάνουμε και το πανηγυράκι μας. Η τάξη μου θα ασχοληθεί με διακόσμηση μπισκότων. Ήθελα να κάμουμε κάτι δημιουργικό, τώρα να δούμε τι θα βγει. Όταν είχα κάνει παρόμοιο στην Κύπρο ήταν μεγάλη επιτυχία.

Έφτιαξα τους και καρτούλες τελικά για δωράκι/ενθύμιο. Έκαμα τες τούτες τελικά. Δεν ήταν τόσο δύσκολες και δεν μου στοίχισε σχεδόν τίποτε. Νομίζω θα τους πεθυμήσω. Αλλά από την άλλη ψιλοκουράστηκα να τρέχω κάθε Σάββατο. Ίσως επειδή κλείνει το σχολείο και φύλαξα δυνάμεις μέχρι σήμερα;

Τα πράγματα για του χρόνου εν αμφίβολα. Δεν ξέρω αν θα δουλεύω σε αυτό το σχολείο. Μου έκαναν πρόταση και από άλλο σχολείο αλλά είναι πιο μακριά και τα λεφτά λίγο πιο λίγα. Δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο. Συνήθισα την διαδρομή που κάνω φέτος και δεν χρειάζεται να πιάσω underground. Μπορεί πάλι να πρέπει να περιορίσω τις άλλες δραστηριότητες, να τελειώσω το διδακτορικό και να βρω full-time δουλειά. Θα δείξει....

Το περασμένο Σάββατο ήταν και η τελική γιορτή. Ήταν καλοί οι μαθητές μου και πήραμε καλά σχόλια. Το χάρηκα γιατί τολμήσαμε και κάναμε κάτι διαφορετικό, όχι απλά ένα ποιήμα ή ένα τραγούδι και βγήκε εντάξει.


Φεύγοντας:
Δεν είχε μεγάλη επιτυχία το παζαράκι τελικά και δεν πουλήσαμε πολλά μπισκότα. Αποχαιρέτισα φεύγοντας τους μαθητές και τους υπόλοιπους δασκάλους του σχολείου. Περίεργο το συναίσθημα.

Saturdays are free again (for now)!

Μέχρι να έρθω Κύπρο

Αγαπητέ αναγνώστη,

Το πιο πιθανό λιώνεις που την πυρά στην αγαπημένη μας και σχεδόν παττισμένη Κύπρο εγώ είμαι ακόμα εδώ στο γραφείο στο τμήμα και αγωνίζομαι με τα κεφάλαια του διδακτορικού. Σε κάποιο που τα διαλείμματα εδιάβασα τούτη την ανάρτηση της Κολόνας και είπα να κάμω κάτι παρόμοιο.

Λοιπόν, μέχρι να περάσουν οι μέρες και να έρθω και εγώ να λιώνω στην Κύπρο που την πυρά θέλω να πετύχω και έχω να κάμω τα εξής: (ο τσας ήλιος που υπήρχε έφυε μόλις τα έγραψα τούτα, τυχαίο;)

- ακολουθώντας το πώς το ξεκίνησε η Κολόνα να χάσω τουλάχιστον εκείνα τα 2-3 κιλούθκια που με ενοχλούν παραπάνω που τα υπόλοιπα που θέλω να χάσω. - Είπαμε ρεαλιστικούς στόχους

- Πρέπει να πακκετάρω για να μετακομίσω (την Δευτέρα) και να σάσω βαλίτσα για να έρθω Κύπρο αφού τακτοποιηθώ στο νέο δωμάτιο πρώτα - βαρκούμαι μόνο στην σκέψη αλλά για τούτα εν έχω επιλογή

- Να τελειώσω τα 2 κεφάλαια που γράφω τις τελευταίες μέρες και να κάμω συνάντηση με τις καθηγήτριες για να τα δουν και να ελπίζω να εν καλά και να μεν θέλουν απίστευτες αλλαγές και διόρθωμα
- Να συνεχίσω το 3ο κεφάλαιο αποτελεσμάτων που έχω μισοξεκινημένο πέρκει δουλέψω στην Κύπρο άλλο κεφάλαιο που εν πιο εύκολο ξέρω το έπρισα σε με τα κεφάλαια αλλά τι να κάμω; αφού πρέπει να τα γράψω και άμα προχωρήσω καλά ώσπου να έρτω Κύπρο θα μπορέσω να χαλαρώσω λίο

- Θέλω όταν έβρω ώρα να πάω κανένα γυρό καταστήματα. έχω να πιάσω δώρα -εν τα γενέθλια της κουμέρας και του Ψηλού τον Αύγουστο- και να πιάσω και κανένα ρούχο και παπούτσι της προκοπής για μένα τωρά που έχει εκπτώσεις. Μετά την μετακόμιση όμως για να μεν θέλω να τα κουβαλώ και εκείνα

- και τελευταίο και άμεσο. Το Σάββατο εν η τελευταία μέρα στο σχολείο και θέλω να φτιάξω δωράκια για τους μαθητές μου γιατί εν ξέρω αν θα δουλεύω και του χρόνου εκεί.
Σκέφτουμαι για κάτι όπως τούτο αλλά λίο πιο προσωπικό για τον καθένα. Θα προλάβω ως το Σάββατο;