Έτσι για αλλαγή

Θα αρπάξω την ευκαιρία που ένα περιστατικό που έγινε προψές για να βάλω σε εφαρμογή μια απόφαση που πήρα. Άμα το μοιραστώ σημαίνει ότι εν πολλά πιο πιθανό να το κρατήσω. Αποφάσισα λοιπόν να γίνω πιο σκληρή. Κανεί χάρες για άτομα που δεν το εκτιμούν. Ήμουν παλιά πιο σκληρή, δεν εσιωπούσα εύκολα, δεν εδέχουμουν εύκολα να αφήκω να περάσει κάτι έτσι. Μετά σιγά-σιγά εμαλάκωσα. Τελευταίως όμως επρόσεξα εσυνηδητοποιήσα ότι ελάχιστοι το εκτιμούν τούτο και είπα κανεί.

Η μια που τις κοπέλες που συγκατοικούμε/μοιραζόμαστε την κουζίνα βασικά, τους τελευταίους μήνες επέρασε δύσκολα. Και ήμουν πάντα εκεί δίπλα της να την βοηθήσω, να την στηρίξω όπως μπορούσα χωρίς να επεμβαίνω. Έχει σοβαρό θέμα με το πράιβασι της και το σέβομαι. Λοιπόν τελευταίως εβοηθούσα την με όλα πάρα πολλά. Για παράδειγμα δεν επήγαινε σε παρουσιάσεις που είχαμε αν δεν πήγαινα εγώ και έτσι άλλασα το πρόγραμμα μου για να βολευτούμε, έφευκα που το τμήμα πιο γλίορα για να της κάμω κάτι που μου ζήτησε κτλ. Και πραγματικά δεν με πείραζε, ήθελα να την βοηθήσω γιατί εχρειάζετουν το. Πριν λίες μέρες ανακοίνωσε μας ότι θα φύει να πάει σπίτι της για ένα-ενάμιση μήνα γιατί ήταν στάσιμη η δουλειά της δαμέ και δεν είχε κάποιο λόγο να μείνει. Και η άλλη συγκάτοικος που πηγαινοέρχεται είπε ότι δεν θα έρθει για ένα μήνα, η άλλη θα πάει σπίτι της για δύο εβδομάδες γιατί δεν πήγε τα Χριστούγεννα και βρήκε φτηνά εισιτήρια τωρά. Να μεν τα πολυλογώ εφάνηκε ότι Μάη πλέον να ξαναβρεθούμε στο φλατ και οι 5. Και έτσι είπαμε να πάμε για φαί. Μετά που πάρα πολύ κανόνισμα εκαταφέραμε να βρούμε μέρα και ώρα να μας βολεύει όλες. Εκείνη που το κανόνισε το μεσημέρι επιβεβαιώνει το με όλες και λέει ότι θα αναλάβει να καλέσει ταξί. Ενώ ετοιμαζόμαστε να φύγουμε (εβαρκούμουν και λίο να πάω) και έχει έρθει το ταξί ανοίγει την πόρτα της η κοπελιά και λέει εν θα έρτω εχω πολύ διάβασμα.

Εθύμωσα πάρα πολλά!! Επροσπάθησα να μεν πω τίποτε αλλά εν τα κατάφερα. Είδα ότι όλες επείραξε τες η στάση της. Μετά που τόσο κανόνισμα ανακοινώνεις μας ένα λεπτό πριν ότι εν θα έρτεις; Ενώ εκαλέσαμε και μεγάλο ταξί γιατί είμαστε 5 το οποίο μας χρεώνει και έξτρα; Ενώ ξέρω ότι εν έχεις διάβασμα γιατί έχει μέρες που εν έχεις τίποτε να κάμεις γιατί περιμένεις απαντήσεις για να προχωρήσεις; Ε όι! Και εξεκίνησα και είπα της διάφορα με εκνευρισμένο ύφος. Ώσπου μου ελάλε πελλάρικες δικαιολογίες παραπάνω εθύμωνα εγώ. Στο τέλος λαλώ στις άλλες άτε φύαμε και κανεί.

Πώς την είδε δηλαδή; Εγώ εν έχω διάβασμα; Εν πιο πολύτιμος ο δικός σου χρόνος; Αφού εν για σένα που το κανονίζουμε, για να σε βγάλουμε που το δωμάτιο σου επιτέλους. Εν για σένα που θα κάμεις τόσο καιρό να έρτεις πίσω. Εν για σένα για να κοινωνικοποιηθείς. Εν για σένα να αλλάξεις παραστάσεις και ψυχολογία. Και αφού ξέρω ότι εν έχεις διάβασμα γιατί μου λαλείς ηλίθιες δικαιολογίες τελευταία στιγμή; Πε μου το που πριν να ξέρω να κανονίσω την πορεία μου.

Τέλοσπάντων, υπό κανονικές συνθήκες θα εσιωπούσα τελείως από εκείνη την ώρα ή θα της απολογούμουν μετά αν ήμουν απότομη (θίγεται και εύκολα εν μας κανεί!). Όμως όχι. Εν με ενδιαφέρει αν της εκακοφάνηκε. Εκακοφάνηκε μου και εμένα και στις υπόλοιπες. Αποφάσισα λοιπόν να λέω ότι με ενοχλεί. Και εξεκίνησα που τούτο. Άμα εν εκτιμάς την καλή μου πλευρά θα δεις την άλλη μου πλευρά, την σκληρή.  

Γαλάζιες αποχρώσεις σε μια... Κολόνα!

Σε κάθε παιχνίδι που συμμετέχω κάθομαι και διαβάζω όλα τα ποστ που έχει κάνει ο άλλος ‘παίκτης’ για να τον γνωρίσω πιο καλά. Άνοιξε η όρεξη μου με τόσες τούρτες που είδα. Επίσης βρήκα και την περσινή της συνέντευξη για να μην κάνω τις ίδιες ερωτήσεις και αγχώθηκα. Η περσινή συνέντευξη ήταν υπερπαραγωγή!!! Κολόνα μου απολογούμαι αλλά δεν νομίζω να φτάσω σε αυτά τα επίπεδα.

1) Το σκέφτηκες/ θα το σκεφτόσουν να ακολουθήσεις την αγάπη σου για τη δημιουργία τούρτων επαγγελματικά;

Φυσικά και το σκέφτηκα. Αμέσως όμως το απέρριψα. Διότι αποτελεί μεγάλη δέσμευση και εκτός αυτού, δεν είμαι ιδιαίτερα υπομονετική για να αντέχω ιδιοτροπίες διαφορετικών ανθρώπων. Και επειδή ακριβώς είναι αγάπη, δεν θέλω να το κάνω βραχνά και άγχος.  

Σωστή! Ιδιοτροπία = νο θένκ γιου

2) Τι θα έκανες αν σου ζητούσε κάποιος μπλόγκερ που δεν ξέρεις ιδιαίτερα να του/της φτιάξεις μια τούρτα; Αν θα το έκανες, θα δεχόσουν να πληρωθείς;

 Εμμέσως το έχω κάνει. Αφορούσε όμως συγκεκριμένη περίπτωση blogger, η οποία τυχαία γνώριζε καλά μια φίλη και μια γνωστή, τις οποίες τελικά αφορούσε η τούρτα. Και αποδέχτηκα, γνωρίζοντας ότι με τον τρόπο αυτό θα εκτεθώ και θα αποκαλυφθώ, κάτι που ούτως η άλλως προβλέπω ότι θα συνέβαινε, αργά η γρήγορα. Το να πληρωθώ, είναι μεγάλο θέμα. Όσες φορές έφτιαξα τούρτα ήταν πάντα για στενά συγγενικά και φιλικά μου πρόσωπα. Το κόστος είναι μεγάλο λόγω των ακριβών υλικών. Όλες τις φορές ήταν δώρο, εκτός από την περίπτωση που σου αναφέρω πιο πάνω που απλά θα δεχτώ να μου καλύψουν τα έξοδα και μόνο γιατί αφορούσε σε hens και ξέρω ότι δεν θα πληρώσει όλο το ποσό ένα άτομο.

 Μπορεί μια τούρτα να στοιχίσει σε μένα, μόνο τα υλικά, γύρω στα 40 με 50 ευρώ. Ο χρόνος που μου παίρνει να την κάνω είναι 2 με 3 ώρες. Άρα αντιλαμβάνεσαι ότι μια χρέωση με σκοπό το κέρδος, ανεβάζει την τιμή που θα πρέπει να πω γύρω στα 100 ευρώ για να με συμφέρει. Ειλικρινά όμως, το θεωρώ υπερβολικό κάποιος να πληρώσει για μια τούρτα τέτοιο πόσο, έτσι διστάζω να το δω πιο επαγγελματικά. Φυσικά γνωρίζω ότι αυτό που λέω τώρα με κάνει να ακούγομαι εντελώς χαζή, ειδικά αν αναλογιστείς ότι έχει κόσμο που ευχαρίστως θα πλήρωνε και 200 ευρώ για μια τούρτα από ένα ζαχαροπλαστείο, το οποίο παίρνει και τα υλικά σε τιμή κόστους και άρα του στοιχίζει πολύ λιγότερο, σε αντίθεση με μένα που τα αγοράζω κανονικές τιμές. 

Εχάσαμε ήταν να της ζητήσουμε καμιά τούρτα… :p

3) Πώς γνωρίστηκες με τον Στύλλο; Details pleaseeeeee!!

Με το Στύλλο του Σπιτιού μου ήμασταν φίλοι και συμφοιτητές. Μετά είδαμε διαφορετικά ο ένας τον άλλο. Το βλέπαμε δηλαδή από την αρχή νομίζω και οι δυο, ήμασταν όμως πολύ μωρά για να το εξελίξουμε. Μετά εξελίχτηκε μόνο του. 

Υπολόγιζα να φκάλω καμιά λεπτομέρεια δαμέ, τίποτε ρομαντικό μέρα που είναι αλλά εν πειράζει! Μακάρι να είσαστε πάντα καλά, αγαπημένοι και ευτυχισμένοι!!

4) Ονόμασε ένα χαρακτηριστικό που αγαπάς σε κάθε αγαπημένο σου πρόσωπο.

 Στύλλος του Σπιτιού μου: υπομονετικός, χαλαρός και με χιούμορ Τυχερή Κολόνα!

Ψηλή Κολόνα: χαλαρή, με χιούμορ και συμπονετική. Που ποιον επήρε είπαμε;

Κολονίτσα: χαριτωμένη και καλόβολη. Φαντάζομαι την να είναι ένα κοριτσάκι γλυκό και τσαχπίνικο που θα λαλεί φοβερές ατάκες και θα θέλω να τσιμπώ τις βουκκούες της!

5) Αν μπορούσες να ζήσεις την ζωή σου ξανά από την αρχή τι θα άλλαζες;

Τίποτα ιδιαίτερα σημαντικό. Σκέφτομαι όμως καμιά φορά ότι θα έδινα ακόμη μια ευκαιρία σε μια φίλη.

Ποτέ δεν είναι αργά!

6) Σκέψου αυτό που θεωρείς το μεγαλύτερο λάθος που έκανες στη ζωή σου (αν θες το γράφεις κιόλας). Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω θα έπαιρνες τις ίδιες αποφάσεις, θα έκανες τα ίδια πράγματα;

Μεγάλα λάθη δεν έχω κάνει. Ένα λαθάκι μου όμως ήταν που δεν άκουσα την περιβόητη διαίσθηση μου για μια άλλη φίλη και την άφησα να μπει στη ζωή μου.  Αν μπορούσα να έπαιρνα πίσω το χρόνο θα άλλαζα μια απόφαση που πήρα σε σχέση με αυτή τη λεγόμενη φίλη.

Μπράβο!

7) Πες κάτι που σε κάνει:

Να γελάς; 

Το σαρκαστικό και κυνικό χιούμορ.

Να θυμώνεις;

Όταν το κάνω εγώ και κάποιοι δεν το πιάνουν! 

Να λυπηθείς;

Όταν ακούω ειδήσεις για θάνατο παιδιών σε πόλεμο ή από άλλη αιτία.

Να αηδιάσεις;

Ότι αφορά σε κακοποίηση ανηλίκων.

Να φοβηθείς;

Η ιδέα και μόνο ότι κάτι κακό μπορεί να συμβεί στους αγαπημένους μου. 

Να κλάψεις;

Η τελευταία φορά που έκλαψα είχε λόγο κάποιες γελοίες ανησυχίες μου για τα παιδιά μου. Ουσιαστικά όταν ανησυχώ πολύ για κάποιο θέμα που αφορά τα παιδιά μπορεί να ρίξω κανένα δάκρυ.

  

8) Σκέψου και γράψε μια σχετικά περίεργη συνήθεια που έχεις.

Αν σου γράψω θα αηδιάσεις και θα γίνω απόλυτα ρεζίλι και δεν είμαι καθόλου έτοιμη γι’ αυτό, έτσι πάω πάσο. 

Οκ, δεκτό!

Ευχαριστώ για τις Ερωτήσεις σου. 

Σε ευχαριστώ για τις απαντήσεις :)

The Greek school

Φέτος ταυτόχρονα με τις σπουδές μου αποφάσισα να πιάσω δουλειά σε ένα ελληνικό παροικιακό σχολείο. Πάω μια φορα την εβδομάδα λίγες ώρες αλλά ταξιδεύω περίπου μια ώρα γιατί το σχολείο στην πόλη που μένω δεν είχε θέση. Με ρωτούν πώς αντέχω και κατά πόσο αξίζει την ταλαιπωρία, το ταξίδι, τις ώρες μου και το τόσο πρωινό ξύπνημα (του οποίου δεν είμαι καθόλου φίλη γενικά).
Ναι, συμφωνώ είναι ταλαιπωρία και κάποτε οταν παίζει το ξυπνητήρι θέλω απλά να το κλείσω και να γυρίσω να κοιμηθώ ξανά. Λιανίσκουν και οι μέρες που έχω για ξεκούραση και διάβασμα αφού συνήθως την μέρα του σχολείου είμαι τέζα μετά και μου μένει μόνο η Κυριακή για να γυρίσω στην πόλη και να κοιμηθώ λίγο παραπάνω.

Όμως έχει και τα θετικά του το όλο θέμα. Ξεκινώντας από το ότι αποκτώ εμπειρία την οποία εν το βλέπω να αποκτώ στην Κύπρο με την κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία. Ξεφεύγω απο τα διαβάσματα μου και αλλάζω περιβάλλον. Και ίσως εν μαζοχιστικό και περίεργο τούτο αλλά όσο πιο γεμάτο εν το πρόγραμμα μου τόσο πιο οργανωμένη είμαι και ποσκολιούμαι λιγότερο. Είμαι γενικά της τελευταίας ώρας οπόταν κάτι έτσι βοηθά. Έχω σχετικά μικρούς μαθητές, περνώ καλά και κάμνω χάζι. Και βελτιώνονται και τα οικονομικά μου.

Εφιλοσόφησα το θέμα του τι θέλω να μάθουν ως το τέλος του χρόνου. Καταρχάς οι πλείστοι μαθητές μου εν ξέρουν καθόλου ελληνικά και όταν μιλώ καταλαβαίνουν ελάχιστα εως καθόλου. Προσπαθούμε και βελτιωνόμαστε όμως με αργά και σταθερά βήματα! Μάλιστα στην συγκέντρωση την προηγούμενη εβδομάδα μια από τις σχετικά αδύνατες μαθήτριές μου απάντησε ερώτηση που έκανε η διευθύντρια από μόνη της. Σήκωσε κανονικά το χέρι της και μίλησε. Ένιωσα πραγματικά περήφανη!

Το ελληνικό σχολείο εν έξτρα που το αγγλικό που παν κάθε μέρα. Άρα κατά κάποιον τρόπο καλή τους ώρα που έρχονται. Γι' αυτό και εγώ αποφάσισα ότι καλύτερα να τους έχω σχετικά χαλαρά και ας μάθουμε 3 πράγματα αντί 5 και να τους βοηθήσω να αγαπήσουν το ελληνικό σχολείο, την γλώσσα, τον πολιτισμό. Να μάθουν κάτι για την Κύπρο, για την Ελλάδα, τις συνήθειες, τις παραδόσεις, τα τραγούδια, τα παιχνίδια. Με λίγα λόγια να μην μάθουν απλά και ξερά τη γλώσσα. Αν τα καταφέρω σημαίνει ότι θα συνεχίσουν να έρχονται και τα επόμενα χρόνια.
Προσπαθώ να δίνω έμφαση στην προφορική επικοινωνία αν και δεν είναι εύκολο. Να μπορούν δηλαδή να κάμουν μια απλά καθημερινή συζήτηση στα ελληνικά. Κάποιοι δεν ακούν καθόλου ελληνικά στο σπίτι και έτσι ξεχνούν ακόμα και τα πιο απλά.

Την πρώτη φορα που πήγα εκπλάγηκα. Ήταν μεν πρώτη τάξη αλλα τίποτε δεν ήταν δεδομένο. Ούτε καν αυτά που για μας ειναι αυτονόητα. Μέρες, μήνες, χρώματα, απλές φράσεις όπως το 'Τι κάνεις;΄, 'Πόσο χρονών είσαι;' Το βρήκα μεγάλη πρόκληση γιατί πρέπει να πηγαίνω βήματα πίσω στην σκέψη μου και να βρίσκω εύκολους τρόπους για να θυμούνται και να μαθαίνουν. Το απολαμβάνω όμως. Χαίρομαι αν στο τέλος της μέρας έχουν μάθει μια φράση ή κάποιες λέξεις, ένα παιχνίδι ή ένα τραγούδι ή αν απλά πέρασαν καλά στο ελληνικό σχολείο. 

Η μουσική που ταξιδεύει... (2)

Όταν έχω εσένα...

Κάνε ένα βήμα
να κάνω εγώ το επόμενο... 

One of those days...

Οι εστίες που μεινίσκω εν ολόκληρο συγκρότημα με διάφορα κτίρια κτλ. Έχει ένα τοπούι έξω που όποτε εν είμαι καλά πάω τζαμέ και κάθουμαι και σκέφτουμαι διάφορα. 

Σήμερα εξύπνησα με καλή διάθεση με όρεξη αλλά γύρω στο μεσημέρι εφροντίσαν κάποιοι να μου χαλάσουν την μέρα. Εν είπα τίποτε εσηκώστηκα έφυα άφηκα το διάβασμα μισοδότζι και ήρτα και έκατσα δαμέ. Εβαρέθηκα να σκέφτουμαι πάντα εγώ τους άλλους και να κάμνω τα πάντα και κανένας σχεδόν να μεν με σκέφτεται εμένα. Ούλλο τζαι λαλώ εν θα με κόφτει, θα είμαι δυνατή αλλά τελικά κάθε φορά κακοφαίνεται μου και πληγώνουμαι. 

Η βλακεία σήμερα εκανονίσαμε να φκούμε και θα πρέπει να τες θωρώ και να μεν δείχνω τίποτε, να δείχνω ότι είμαι καλά. Γιατί μπορεί να κατάφεραν να μου χαλάσουν τη διάθεση αλλά εν θα τους κάμω τη χάρη να το δουν. Κανεί!! Πρέπει να αρκέψω να σκέφτουμαι και εγώ παραπάνω τον εαυτό μου.