Ένα από τα πράγματα που απολαμβάνω πιο πολύ
στο εξωτερικό είναι το περπάτημα. Εδώ είναι συνηθισμένο να χρησιμοποιείς τα
πόδια ως μέσο διακίνησης. Σε αντίθεση με την νοοτροπία μας στην Κύπρο να πηγαίνουμε
με το αυτοκίνητο παντού και να θέλουμε να σταθμεύσουμε απαραίτητα έξω από τον τόπο
που θα πάμε και ας χρειαστεί να κάνουμε το γύρο του τετραγώνου 2 φορές. Φυσικά κάποιος
μπορεί να πει στο εξωτερικό υπάρχουν οι άλλοι τρόποι διακίνησης (βλέπε τρένο, μετρό,
τραμ, καλό δίκτυο λεωφορείων) αλλά ακόμα και αν είχαμε αυτές τις επιλογές δεν
θα άλλαζαν πολλά πράγματα. Ακόμα και τώρα που το σύστημα λεωφορείων βελτιώθηκε σημαντικά
εξακολουθούμε να επιμένουμε στο δικό μας αυτοκίνητο ο καθένας. Πόσες φορές σε
μια παρέα παρόλο που πάμε στον ίδιο τόπο δεν πάμε με περισσότερα από 1 -2 αυτοκίνητα;
Ίσως τώρα με τον ρυθμό που η βενζίνης συνεχώς ακριβαίνει να αναγκαστούμε να
αλλάξουμε μυαλά και συνήθειες.
Στο εξωτερικό θα βάλεις
τα ακουστικά σου, θα αφεθείς στους ήχους αγαπημένης μουσικής και θα περπατήσεις.
Ακόμα και αν ξεκινήσει να βρέχει αυτό δεν σημαίνει κάτι, απλά ανοίγεις την
ομπρέλα που έχεις σταθερά μαζί σου και συνεχίζεις. Περπατάς και χαλαρώνει το μυαλό,
αφήνεται, ταξιδεύει. Και είναι κάτι συνηθισμένο να βλέπεις ανθρώπους να περπατούν
ή ακόμα και να ποδηλατούν.
Ζω σε μια πόλη που δεν είναι πολύ μεγάλη και
ο κόσμος περπατά και ποδήλατα πολύ. Θυμάμαι πόση εντύπωση μου έκανε την πρώτη φορά
ο τεράστιος αριθμός ποδηλάτων. Είναι όμως και οι δρόμοι ειδικά διαμορφωμένοι
και οι οδηγοί σέβονται τους ποδηλάτες. Μετά από καιρό αποφάσισα να πιάσω και εγώ
ποδήλατο και να θυμηθώ τα παιδικά μου χρόνια και το χρησιμοποιώ σχεδόν καθημερινά..Είναι
ωραίο να βλέπεις ανθρώπους όλων των ηλικιών να περπατούν η να ποδηλατούν.
